BEN GÜLDANE KILIÇ…..
1967 yılında Riçik’te Parcey Beniştan Gomı ace de,ailenin 6 . çocuğu olarak dünyaya geldim. Yaşım 8 olana kadar burada büyüdüm.Sonrasında Okula başladım. 5.sınıfa geldiğimde, Babam ;yeter çok okudun dedi.Sonrasında tarla,tapan,odun köydeki tüm işleri yaparak genç kızlığımı bitirdim.Benim beğendiklerim benimle evlenmedi, beni beğenenler ile ben evlenmedim ….Derken birde baktım zaman geçmiş. kısmet olmadı diyelim.Bu arada da Ailede çatlak meydana geldi. Annem ile babam yollarını ayırdı.Evin tüm sorumluluğu omuzlarıma bindi.. zamanla düşünüyor insan ,nasıl olurda hayat böyle zor olabilir diye…Tüm bunların ağırlığı yetmezmiş gibi amansız bir hastalığa yakalandım…Yavaşa yavaş bütün hayatımı saran ve kabusa çeviren bir illet.MS hastalığı…Bedensel olarak yarattığı şok ile ruhumda bıraktığı yarayı karşılaştırırsak ruhumun ta derinlerine işledi ve yer etti..Sorun hasta olmam değildi ,sorun çaresizce bana biçilen zorlukları beklemem olmasıydı..2009 dan beri bu hastalıkla debilleşiyorum. 2017 eylülde babam vefat etti.. O zamandan beri en küçük kardeşimle hayata tutunmaya çalışıyoruz.Türlü türlü zorluklara göğüs gererek.Hayat sürprizler ile dolu bazen en yakınım dediğin bile yeri geliyor seni tanımıyor.Bu kadar umutsuzluk ve karanlık içerisinde bir ışık yada uzanan bir el,bir ses arıyor insan.
Başlangıçta çok önemsemedim. Kendimi düşünecek zamanım olmadı. Sorumluluklardan bana zaman kalmadı. Ama öyle değilmiş sonradan anladım ama iş işten çoktan geçti.
Şimdi ise tekerlekli sandalyeye mahkum oldum. Yardımcı olmak isteyen ,yapan çok kişi oldu ama benim yaşamımı kolaylaştıran çıkmadı.
Tam Umutlarımı kesip iyicene çaresizliğe gömülmüşken ,
Muhtarımız Bayram Güzel ve Avrupa Riçikliler Derneği başkanı Zeynel Selami bir ses bir umut ışığı oldular…Bana yardımcı olabilecek insanlar olduğu ve bunu yapabileceklerini söylediler.Beklentim yüksek değil sadece durumumu daha yaşanılabilir bir hale gelmesini istiyordum.Mümkün olacağını düşünmüyorumdum.Ama bana destek oldular…karanlıkta ışık oldular yalnızlıkta ses oldular..
Bu durumumda yardımı olan ve katkısı geçen ,az yada çok yardım dokunan siz değerli dostlardan Allah razı olsun.Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Düzgün baba,Köreş, baba ,Baba mansur yar ve yardımcınız olsun. Bana hayat verdiniz.umarım hayatınız boyunca çaresizlik nedir bilmezsiniz.Bundan sonra kalan hayatımı kolaylaştırdınız hepinize tekrar teşekkür ediyorum. Engelliler için mutfak Tuvalet ve banyo çok şey. Çok büyük yardımınız oldu.
Başta Zeynel başkan olmak üzere ,derneğimize ve üyelerine çok teşekkür ediyorum
ALLAH HEPİNİZDEN RAZI OLSUN
